H ενασχόληση με την πολιτική είναι μια σοβαρή δουλειά και μην γελάς καθόλου!

Το άσχετο σύμπαν παρακαλείται να κινηθεί σε άλλη τροχιά


Η ενασχόληση με την πολιτική είναι μια δύσκολη και απαιτητική  δουλειά (σ.σ ακούω ψηφιακά γέλια ή είναι η ιδέα μου;) ή τέλος πάντων θα έπρεπε να θεωρείται δύσκολη και απαιτητική δουλειά.
Έτσι κάθε φορά που ακούω ένα καλλιτέχνη ή κάποιο σελέμπριτι που δεν ξέρει τι ακριβώς εκπροσωπεί  αλλά κολυμπάει στη θάλασσα της σώου μπιζ με τα μπρατσάκια που του έχουν δώσει τα media, να θέλει να ασχοληθεί με την πολιτική, ρωτάω τον εαυτό μου: Μα είναι σοβαρός; Και κάθε φορά παίρνω την ίδια απάντηση: Εννοείται πως όχι.


Ο σοβαρός καλλιτέχνης, όχι ο σοβαροφανής, πού να βρει τον χρόνο να ασχοληθεί ΚΑΙ με την πολιτική; Όταν ασχολείσαι σοβαρά με την τέχνη σου, όποια και αν είναι αυτή, όταν παλεύεις να κατεβάσεις καινούριες ιδέες, όταν βασανίζεσαι από καλλιτεχνικές εμμονές, όταν στέκεσαι ακόμα και στην λεπτομέρεια των δουλειών σου, όταν ζεις για την τέχνη σου, ρωτάω λοιπόν, θα βρεις χρόνο να διαβάσεις το μνημόνιο και θα ανακαλύψεις τις πιο συμφέρουσες λύσεις για το λαό;


Ζούμε  στη χώρα, που κανείς δεν διάβασε το μνημόνιο. Στη χώρα που έβαλε αστυνόμους σαπουνόπερας να ψηφίζουν νομοσχέδια μέσα στη βουλή. Στη χώρα που οι ωραίες παρουσίες κερδίζουν τα ψηφάκια, και οι ατάκες τους γίνεται το μάντρα του Θέμου. Ακόμα και στη χωρά που πρώην μοντέλα, προσπαθούν να μας πείσουν απ τα έδρανα της βουλής ότι οι πασαρέλες της Ευρώπης που περπάτησαν, τα βοήθησαν να καταλάβουν τον απλό κόσμο και τα προβλήματα του.


Δεν τα βάζω με όλους αυτούς. Είναι λογικό να έχουν αυτή την ιδέα για την πολιτική, όπως όλοι μας. Μεγαλώσαμε σε μια χώρα που η ενασχόληση με την πολιτική έμοιαζε το πιο απλό πράγμα του κόσμου. Έλα μωρέ, ας γίνει βουλευτής. Και με αυτό το «Έλα μωρέ, ας γίνει βουλευτής» γεμίσαμε τα έδρανα με  κάθε καρυδιάς- καρύδι και τα αποτελέσματα τα γευόμαστε στο παρόν μας.


Κάποιοι  επιμένουν ότι η πολιτική είναι λειτούργημα και μάλιστα το επαναλαμβάνουν  στις ομιλίες τους. Το ότι θα έπρεπε να είναι λειτούργημα η πολιτική δεν διαφωνεί κανείς, το ότι κάποιοι έχουν το θράσος να το επαναλαμβάνουν ακόμα και σήμερα που οι ζωές τόσων ανθρώπων έχουν γυρίσει ανάποδα, δείχνει απλά ότι «το έχουν τερματίσει».


Πριν τερματίσουμε  και εμείς, παρακαλούνται καλλιτέχνες, σελέμπριτι της συμφοράς και κάθε είδους άσχετοι να μείνουν μακριά απ τη πολιτική. Να λένε «όχι» στις προτάσεις που τους κάνουν τα κόμματα(σ.σ Μπορούν να το χρησιμοποιήσουν και στις συνεντεύξεις τους αργότερα, λέγοντας ότι με τα όχι έχτισα την καριέρα μου). Να καταλάβουν ότι η ενασχόληση με την πολιτική είναι μια πάρα πολύ σοβαρή δουλειά. Ότι χρειάζεται ικανότητες και γνώσεις. Ότι είναι πραγματική ζωή και όχι ρόλος. Αν θέλουν να βοηθήσουν τον κόσμο, οι καλλιτέχνες μπορούν να το κάνουν με άλλους τρόπους. Ας είναι σοβαροί απέναντι στην ίδια τους την τέχνη, ας μας ανακουφίζουν με την τέχνη τους για αρχή και τα άλλα θα τα βρούμε στην πορεία. Για τους υπόλοιπους που θέλουν να ασχοληθούν σοβαρά με την πολιτική, ας έχουν στο νου τους ότι οι καιροί έχουν αλλάξει. Με το μαλακό οι υποσχέσεις.


Υ. Γ
Εννοείται ότι η Μελίνα, ήταν μια μοναδική περίπτωση καλλιτέχνη, πολιτικού και ανθρώπου. Η εξαίρεση που απλά επιβεβαιώνει τον κανόνα.
vam33.blogspot