Οι «μαζί τα φάγαμε» μαζί με τους «πού να τρέχεις, μωρέ»

ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ
Στου «πού να τρέχεις, μωρέ» το κεφάλι
Τόσα χρόνια «αυθεντίες» και κλειστά επαγγέλματα κερδίζουν, επενδύοντας στην άγνοια και τη βαρεμάρα μας.

Αν είχαμε σπαταλήσει τον ίδιο χρόνο για να ψάξουμε πόσα παραπάνω είχαμε πληρώσει που δεν θέλαμε με αυτά που πληρώσαμε και το θέλαμε (το περιβόητο lifestyle), πραγματικά θα είχαμε αντιληφθεί ότι τόσα χρόνια ζούμε σε αυτήν τη χώρα ως έρμαια συντεχνιών και αγυρτών. Δεν φταίει μόνο το ευρώ που είμαστε μια από τις πιο ακριβές χώρες στην Ευρώπη αλλά και το στραβό μας το κεφάλι, που για χρόνια πλανιόταν σε ουτοπίες αντί να διεκδικήσει τα αυτονόητα. Να μου πείτε, πού να τα διεκδικήσει; Εδώ μπορεί να κάνεις μια μήνυση σήμερα και να δικαστεί το 2030. Εδώ ο πολύς ο κόσμος βαριέται να πάρει του Ινστιτούτο Καταναλωτή γιατί «που να τρέχεις τώρα, μωρέ;». Οι «μαζί τα φάγαμε» μαζί με τους «πού να τρέχεις, μωρέ» είναι ο ιδανικός συνδυασμός για να συσταθεί αυτή η πολιτεία διαφθοράς.

Με αφορμή τα γενόσημα φάρμακα ξετυλίχτηκε ένα κουβάρι εκατομμυρίων ευρώ που τα τσέπωναν γιατροί, ιατρικοί επισκέπτες, φαρμακοποιοί και εταιρείες. Από ποιους τα έπαιρναν; Από αυτούς που τώρα διαμαρτυρόμαστε πως τους «κλέβει» το κράτος, εξαιτίας της μείωσης σε συντάξεις και επιδόματα: τους έρμους ασφαλισμένους στα τρισκατάρατα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία.
Το ίδιο, όμως, δεν γίνεται σε μεγάλο ή μικρότερο βαθμό με τα αγροτικά προϊόντα; Η κίνηση με τις πατάτες δεν το αποδεικνύει αυτό; Οι ταρίφες που πληρώνουμε, από τους συμβολαιογράφους και τους δικηγόρους μέχρι τα ταξί και τους ιδιοκτήτες φορτηγών; Για ένα μικρό νομικό ζήτημα έπρεπε ν’ ακουμπήσεις 300 ευρώ, για να πουλήσεις ένα σπίτι επίσης. Ακόμα, τι να πούμε για τα νοθευμένα καύσιμα που χρησιμοποιούμε εδώ και χρόνια και τα χρυσοπληρώνουμε; Εκφάνσεις της υποτιθέμενης ιδιωτικής σφαίρας που ανήκουν στον «ευρύτερο δημόσιο», ο οποίος τόσα χρόνια επιβίωνε εις βάρος μας.

Ακούω συχνά εδώ και δύο χρόνια τους εκπροσώπους των συντεχνιών να διαμαρτύρονται με βασικό επιχείρημα τις επενδύσεις που έχουν κάνει τόσα χρόνια. Είτε σε χρήμα είτε σε τεχνογνωσία. Δυστυχώς παιδιά, χάσατε!
Όταν επενδύεις σε κάτι σαθρό, που σε πληρώνει τόσα χρόνια, έχοντας και την αβάντα ενός κομματικοποιημένου κράτους που σε καλύπτει, κάποια στιγμή πρέπει να περιμένεις ότι θα γυρίσει ο τροχός. Το θέμα είναι από εδώ και πέρα τι γίνεται; Γιατί το κράτος, αντί να επουλώνει τις πληγές του, μέσα στη γενική ιδεολογία της περικοπής, δεν κάνει πια σωστά ούτε αυτά που έκανε πριν. Δεν είναι από μόνη της λύση το άνοιγμα των επαγγελμάτων, αν δεν δημιουργηθεί από την αρχή η κατάλληλη υποδομή, ώστε να προστατευτούν και οι επαγγελματίες και οι πολίτες. Σαν προσευχή μου φάνηκε το τελευταίο.  

Y.Γ. Εννοείται πως κάθε κλάδος έχει τους καλούς αλλά έχει και τους κακούς επαγγελματίες.