Του Δημήτρη Τζίνη
Ξεφύλλιζα σήμερα την «Αυγή», προσπαθώντας να αποκτήσω μια πιο συγκεκριμένη εικόνα για το πως αντιμετωπίζει ο Σύριζα τις αποφάσεις του χθεσινού Eurogroup. Για να είμαι ειλικρινής δεν εντυπωσιάστηκα απ' όσα διάβασα. Η εφημερίδα είναι (ημι)επίσημο όργανο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οπότε δεν περίμενα να βρω καμιά ιδιαίτερα κριτική προσέγγιση των όσων διημείφθησαν στις Βρυξέλλες. Εν τούτοις, ένα φυλλομέτρημα ήταν περισσότερο αποκαλυπτικό απ' ότι ανέμενα, αρκετό για να μου φανερώσει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν στην Κουμουνδούρου για πλείστες όσες πτυχές της διακυβέρνησης.
Το διάβαζα ξανά και ξανά για να πεισθώ ότι δε με γελούν τα μάτια μου. Η αξιωματική αντιπολίτευση επικαλείται το... ΔΝΤ και την κ. Λαγκάρντ η οποία «επέμενε σε λύσεις που θα καθιστούσαν το ελληνικό χρέος "βιώσιμο"». Ωδή στην διευθύντρια του ΔΝΤ; Επίκληση στην αυθεντία; Θα μπορούσε. Όμως η αξιοπιστία
του Ταμείου έχει δεχθεί τόσα χτυπήματα από τον Σύριζα που είναι αστείο και ρητορικά αδιανόητο να χρησιμοποιείται τώρα ως αυθεντία.
«Λυκοφιλίες» θα πει κάποιος, στο μοτίβο του γνωστού σλόγκαν «ο εχθρός του εχθρού μου...». Προσπάθησα να είμαι επιφυλακτικός, αλλά θέλοντας και μη έπεσα πάνω σε άρθρο του πρώην (προ 3-4 μηνών) υφυπουργού Εργασίας της ΝΔ κ. Ν. Νικολόπουλου. Ναι, στην «Αυγή»! «Γνωρίζω ότι υπάρχει προκατάληψη στη χώρα μας με τις ΗΠΑ και το ΔΝΤ και τα όργανα και τους εκφραστές του καπιταλισμού...» αναφέρει μεταξύ άλλων ο ανεξάρτητος βουλευτής. Καλό. Η εθνικοπατριωτική δεξιά εναντίον του... καπιταλισμού, οιονεί σύμμαχος της μαρξιστικής αριστεράς. Όλα μαζί στο αντιμνημονιακό μπλέντερ.
Συνεχίζοντας το ξεφύλλισμα έπεσα πάνω σε μια συνέντευξη της κ. Ν. Βαλαβάνη. Η βουλευτίνα του Σύριζα σημειώνει: «Πρέπει να βάλουμε με καθοριστικό τρόπο το θέμα της αναθεώρησης των ιδρυτικών(!) συνθηκών και όχι μόνο της τελευταίας περιόδου, της νέας φάσης της ολοκλήρωσης». Με άλλα λόγια, θα γίνει ο Σύριζα κυβέρνηση και ως εκ θαύματος όλη η Ευρώπη θα χορεύει σε αριστερούς ρυθμούς και θα αναγκαστεί να αναθεωρήσει ακόμα και τις ιδρυτικές συνθήκες της! Πώς το είχε πει ο κ. Αλέξης Τσίπρας; «Βάλτε τα μολύβια κάτω...».
Το τελειωτικό χτύπημα έρχεται με την ανακοίνωση του κόμματος για τους συνδικαλιστές που συνελήφθησαν «για τα γεγονότα (sic) έξω από τη ΔΕΘ» (αναφέρεται στην επίθεση στον Γερμανό πρόξενο). «Δηλώνουμε ότι θα αντισταθούμε στην προσπάθεια ποινικοποίησης των λαϊκών αγώνων καθώς και την περιστολή του δικαιώματος στη διαδήλωση και τη διαμαρτυρία». Μάλιστα! «Ποινικοποίηση των αγώνων» η δίωξη όσων άσκησαν σωματική βία στον πρόξενο; Δηλαδή το δικαίωμα στη διαδήλωση εξισώνεται με το δικαίωμα στην αυτοδικία. Βέβαια τα παραπάνω μάλλον δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν και τόσο πολύ. Στην Ελλάδα είμαστε συνηθισμένοι στον λαϊκισμό, τον ανορθολογισμό, τις ρητορικές πιρουέτες και τα λεκτικά άλματα –και φυσικά όχι μόνο από την αριστερά. Το ότι η «πατριωτική» δεξιά του κ. Καμένου φλερτάρει με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι επίσης λίγο πολύ γνωστό (αν και πολιτικά δυσεξήγητο). Ο Σύριζα μας έχει προϊδεάσει και για τις ανεδαφικές του επιδιώξεις –πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί την απίθανη ιδέα της κ. Βαλαβάνη;
Πράγματι, όλα αυτά λίγο πολύ τα ξέραμε. Όπως ξέραμε ότι ο Σύριζα έχει την τάση να αγκαλιάζει κάθε μορφής «επαναστάτη», ακόμα κι όταν αυτός μετέρχεται φασίζουσες ή βίαιες μεθόδους. Δεν προξενούν λοιπόν έκπληξη τα γεγονότα καθ' αυτά. Αυτό που προξενεί τρόμο, είναι το κολάζ, η ένωση των κομματιών του πάζλ, φόρα παρτίδα στο έντυπο του κόμματος –προφανώς χωρίς να είναι αυτή η πρόθεση της εφημερίδας. Αυτό που εκπλήσσει είναι ο κυνισμός με τον οποίο ο Σύριζα μας τρίβει στα μούτρα τον ξεπερασμένο, οπισθοδρομικό, έκδηλα ανεδαφικό και παρωχημένο τρόπο με τον οποίο προτίθεται να κυβερνήσει τη χώρα αύριο. lifo.gr
Ξεφύλλιζα σήμερα την «Αυγή», προσπαθώντας να αποκτήσω μια πιο συγκεκριμένη εικόνα για το πως αντιμετωπίζει ο Σύριζα τις αποφάσεις του χθεσινού Eurogroup. Για να είμαι ειλικρινής δεν εντυπωσιάστηκα απ' όσα διάβασα. Η εφημερίδα είναι (ημι)επίσημο όργανο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οπότε δεν περίμενα να βρω καμιά ιδιαίτερα κριτική προσέγγιση των όσων διημείφθησαν στις Βρυξέλλες. Εν τούτοις, ένα φυλλομέτρημα ήταν περισσότερο αποκαλυπτικό απ' ότι ανέμενα, αρκετό για να μου φανερώσει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν στην Κουμουνδούρου για πλείστες όσες πτυχές της διακυβέρνησης.
Το διάβαζα ξανά και ξανά για να πεισθώ ότι δε με γελούν τα μάτια μου. Η αξιωματική αντιπολίτευση επικαλείται το... ΔΝΤ και την κ. Λαγκάρντ η οποία «επέμενε σε λύσεις που θα καθιστούσαν το ελληνικό χρέος "βιώσιμο"». Ωδή στην διευθύντρια του ΔΝΤ; Επίκληση στην αυθεντία; Θα μπορούσε. Όμως η αξιοπιστία
του Ταμείου έχει δεχθεί τόσα χτυπήματα από τον Σύριζα που είναι αστείο και ρητορικά αδιανόητο να χρησιμοποιείται τώρα ως αυθεντία.
«Λυκοφιλίες» θα πει κάποιος, στο μοτίβο του γνωστού σλόγκαν «ο εχθρός του εχθρού μου...». Προσπάθησα να είμαι επιφυλακτικός, αλλά θέλοντας και μη έπεσα πάνω σε άρθρο του πρώην (προ 3-4 μηνών) υφυπουργού Εργασίας της ΝΔ κ. Ν. Νικολόπουλου. Ναι, στην «Αυγή»! «Γνωρίζω ότι υπάρχει προκατάληψη στη χώρα μας με τις ΗΠΑ και το ΔΝΤ και τα όργανα και τους εκφραστές του καπιταλισμού...» αναφέρει μεταξύ άλλων ο ανεξάρτητος βουλευτής. Καλό. Η εθνικοπατριωτική δεξιά εναντίον του... καπιταλισμού, οιονεί σύμμαχος της μαρξιστικής αριστεράς. Όλα μαζί στο αντιμνημονιακό μπλέντερ.
Συνεχίζοντας το ξεφύλλισμα έπεσα πάνω σε μια συνέντευξη της κ. Ν. Βαλαβάνη. Η βουλευτίνα του Σύριζα σημειώνει: «Πρέπει να βάλουμε με καθοριστικό τρόπο το θέμα της αναθεώρησης των ιδρυτικών(!) συνθηκών και όχι μόνο της τελευταίας περιόδου, της νέας φάσης της ολοκλήρωσης». Με άλλα λόγια, θα γίνει ο Σύριζα κυβέρνηση και ως εκ θαύματος όλη η Ευρώπη θα χορεύει σε αριστερούς ρυθμούς και θα αναγκαστεί να αναθεωρήσει ακόμα και τις ιδρυτικές συνθήκες της! Πώς το είχε πει ο κ. Αλέξης Τσίπρας; «Βάλτε τα μολύβια κάτω...».
Το τελειωτικό χτύπημα έρχεται με την ανακοίνωση του κόμματος για τους συνδικαλιστές που συνελήφθησαν «για τα γεγονότα (sic) έξω από τη ΔΕΘ» (αναφέρεται στην επίθεση στον Γερμανό πρόξενο). «Δηλώνουμε ότι θα αντισταθούμε στην προσπάθεια ποινικοποίησης των λαϊκών αγώνων καθώς και την περιστολή του δικαιώματος στη διαδήλωση και τη διαμαρτυρία». Μάλιστα! «Ποινικοποίηση των αγώνων» η δίωξη όσων άσκησαν σωματική βία στον πρόξενο; Δηλαδή το δικαίωμα στη διαδήλωση εξισώνεται με το δικαίωμα στην αυτοδικία. Βέβαια τα παραπάνω μάλλον δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν και τόσο πολύ. Στην Ελλάδα είμαστε συνηθισμένοι στον λαϊκισμό, τον ανορθολογισμό, τις ρητορικές πιρουέτες και τα λεκτικά άλματα –και φυσικά όχι μόνο από την αριστερά. Το ότι η «πατριωτική» δεξιά του κ. Καμένου φλερτάρει με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι επίσης λίγο πολύ γνωστό (αν και πολιτικά δυσεξήγητο). Ο Σύριζα μας έχει προϊδεάσει και για τις ανεδαφικές του επιδιώξεις –πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί την απίθανη ιδέα της κ. Βαλαβάνη;
Πράγματι, όλα αυτά λίγο πολύ τα ξέραμε. Όπως ξέραμε ότι ο Σύριζα έχει την τάση να αγκαλιάζει κάθε μορφής «επαναστάτη», ακόμα κι όταν αυτός μετέρχεται φασίζουσες ή βίαιες μεθόδους. Δεν προξενούν λοιπόν έκπληξη τα γεγονότα καθ' αυτά. Αυτό που προξενεί τρόμο, είναι το κολάζ, η ένωση των κομματιών του πάζλ, φόρα παρτίδα στο έντυπο του κόμματος –προφανώς χωρίς να είναι αυτή η πρόθεση της εφημερίδας. Αυτό που εκπλήσσει είναι ο κυνισμός με τον οποίο ο Σύριζα μας τρίβει στα μούτρα τον ξεπερασμένο, οπισθοδρομικό, έκδηλα ανεδαφικό και παρωχημένο τρόπο με τον οποίο προτίθεται να κυβερνήσει τη χώρα αύριο. lifo.gr
0 βγηκαν μπροστα:
Δημοσίευση σχολίου