Σχιζοφρένεια

Ανήκω στους ελάχιστους που χαροποιήθηκαν με την έλευση του ΔΝΤ εν Ελλάδι. Δεν χρειάζεται να περιαυτολογήσω. Ήμουν σίγουρος ότι το σαθρό οικοδόμημα του κράτους δεν θα κατέρρεε αλλά τουναντίον θα μπέρδευε τους επικεφαλής κοστουμαρισμένους επιτετραμμένους με τρόπο μοναδικό. Στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους φερειπείν, υπάρχουν μεγαλοκοπέλες που επειδή θα βγουν στην σύνταξη σε δύο μήνες, κατεβάζουν το ακουστικό του τηλεφώνου για να μην ενοχλούνται απ’τον θόρυβο. Στην Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος, το ΠΑΜΕ αποτελεί κράτος εν κράτει για τον εφοπλιστή που θέλει να επενδύσει σε ελληνικά ύδατα. Η γραφειοκρατία και η πολυνομία δεν αφορά τον δημοσιοϋπαλληλίσκο που ουρλιάζει για δικαιώματα καθώς γνωρίζει ότι δεν θα τιμωρηθεί διότι έχει δίκιο με όπλο την έωλη μιζέρια.
Θυμίζουμε ως σύνολο το μεταπολεμικό κλίμα των ΗΠΑ, όταν ο Χίτλερ πνίγηκε στην ίδια του την παράνοια. Μόνο που εμείς δεν διαφεντεύουμε μακρινές χώρες και δεν επαιρόμαστε για ατομική ενέργεια. Διεκδικούμε προνόμια με συλλογική μέθη θυμίζοντας τους
εργαζόμενους στην αυτοκινητοβιομηχανία, στην χαλυβουργία, στις μεταφορές και στον άνθρακα όταν τα δελτία τροφίμων καταργήθηκαν και ήρθη ο έλεγχος των τιμών. Εκείνοι έπαιζαν τα σαββατοκύριακα μπέιζμπολ στα γήπεδα ενώ εμείς στηνόμαστε μπροστά στις οθόνες, αναζητώντας το κρυμμένο μυστικό του θησαυρού. Φαντασιωνόμαστε ριπές όπλων και μαχαιρώματα καθώς η ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας δημιουργεί την στιγμιαία λογική του ανταγωνισμού, μέχρι να καταλάβουμε ότι το μίσος αποτελεί την αιτία της δυστυχίας μας λίγο πριν τον θάνατο, αν και τότε είναι πολύ αργά.

Η γνωστή επωδός ότι για όλα φταίνε οι πλούσιοι είναι τόσο αστεία που την ξεπερνώ. Εξάλλου στις δικαιολογίες είμαστε άσοι, τσιτατολογώντας τα λενινιστικά κείμενα, φέρνοντας παραδείγματα αρχαϊκών μηχανισμών άμυνας, ανοίγοντας με εξαίσιο τρόπο την διαλεκτική της αυταπάτης. Δεν έχω τα κότσια να αναλύσω τον Winnicott αν και είναι μαθηματικά βέβαιο ότι οι γνωσιακές επιστήμες πέφτουν στον γκρεμό του συντηρητικού εαυτού· περί αυτού πρόκειται. Ουδείς ασχολείται ουσιαστικά για την καλυτέρευση του τόπου δουλειάς, ουδείς σκέφτεται γιατί φτάσαμε στο τέρμα. Το ενοχικό φαντασιακό έχει τις καλύτερες άμυνες για να προσδώσει κύρος στην βλακεία του. Η κακοήθης πλάνη ανοίγει την πόρτα στον κόσμο των σφαλμάτων λογικής. Η δειγματοληψία αποτελεί εθνικό σπορ για την απαραίτητη πιθανότητα νηπιακών συμπερασμάτων, πριν κοιμηθούμε με τα φώτα κλειστά, χέρια βρόμικα και μια σταγόνα πικρής κατωτερότητας.

Μέσα στο κεφάλι της πλειοψηφίας (αναγκασμένος να συνυπάρχω με αυτήν), δεν υπάρχει ίχνος δημοκρατικού ήθους. Κανένα μνημόνιο δεν φταίει για τα σύνδρομα κατατρεγμού. Όσα χρόνια ζω κι εργάζομαι σ’αυτόν τον βαλκανομπιντέ με τα σουβλάκια και την χαρά της προβατοποίησης, η άγνοια περπατάει αγκαζέ με την κατ’όνομα αυθεντία αφού άπαντες έχουν δίκιο. Προ μνημονίου η φιλολογία των νομικών όρων, η απαξία του πολιτικού συστήματος και η αμετροέπεια των θεωρητικών του σοσιαλφασισμού ήταν στο ζενίθ αλλά σήμερα έχει μεταλλαχθεί σε παράκρουση. Πνευματική ένδεια. Δειλία στο αυτονόητο. Βλαβερό πείσμα από την επιγενετική χωριάτικη οπισθοδρόμηση που θεωρείται in για καμουφλάζ της φονταμενταλιστικής καθημερινής συμπεριφοράς στο ευρύτερο περιβάλλον. Το πνεύμα του Διαφωτισμού στα τάρταρα.
theelfatbay.net