2012 election special

Λείπει από την πολιτική ο Τράγκας – αυτό να λέγεται. Με τη συμμετοχή του, η τόσο ουσιαστική και αντιπροσωπευτική του ελληνικού προβλήματος μάχη μνημονιακών-αντιμνημονιακών, παρά την ούτως ή άλλως υψηλή ποιότητα επιχειρηματολογίας και των δύο στρατοπέδων, θα ανέβαινε κατηγορία. «Γίνεται; Ναι, γίνεται!». Υψηλού επιπέδου ο ανταγωνισμός όλων των αντιμαχομένων πλευρών, ωστόσο, παρ’ όλα αυτά, νομίζουμε ότι πάντα θα υπάρχει χώρος και για τον Γιώργο. Σε περιβάλλον μαζικοδημοκρατικής ανάτασης (και μάλιστα ελληνικής version), είναι να απορεί κανείς πώς ο Τράγκας έμεινε τόσο καιρό στην απέξω και δεν κόσμησε μέχρι τούδε το εθνικό μας κοινοβούλιο. Τώρα, όμως, έσφιξαν τα πράγματα πολύ (σχεδόν όσο και ο σφιγκτήρ του Γιώργου) και το ελληνικό έθνος, αντιμετωπίζοντας τη δική του εντερική φραγή, χρειάζεται ανυπερθέτως τα μεγάλα αναστήματα, τα δικά του αποτελεσματικά υπόθετα. Γι’ αυτό, ίσως, τον έγκυρο δημοσιογράφο (σε ρόλου εθνικού υπόθετου) διεκδίκησαν ταυτοχρόνως δύο visionnaires της πολιτικής, δύο πολύ στιβαροί ηγέτες-αντίδοτα στην χιλιοτραγουδισμένη «κρίση». Καμμένος και Καρατζαφέρης δείχνουν να μοιράζονται πολλά κοινά με τον εθνικώς ανησυχούντα δημοσιογράφο (με πρώτο και κύριο τη σοβαρότητα).

Για να μείνουμε μάλιστα και στο θέμα μας, αμφότεροι, λόγω και μεγέθους έδρας, προϊδεάζουν για πλούσιες και βροντώδεις κενώσεις. Αυτό που έχει σημασία, όμως, είναι ότι ο Τράγκας, εάν τελικώς τολμήσει την κάθοδό του στον στίβο της πολιτικής όπως διακαώς επιθυμούμε και ειλικρινώς ελπίζουμε, ενδέχεται, την ερχόμενη σαιζόν, να ενεργείται εντός κοινοβουλίου. Το χρειαζόμαστε. Τα προβλήματα είναι πιεστικά και ο χρόνος δεν περισσεύει.

Σωτήρια κοιτάσματα πετρελαίου και γερμανικές αποζημιώσεις, «ελεύθερες αγορές» (δια πάσαν νόσον) και σοβιετικού τύπου κρατισμός, «Ας έρθει ένας δεκανέας!» και άμεση συμμετοχική δημοκρατία, συμπλεγματικός εθναμυντορισμός και αριστεροδεξιός οικονομισμός, ελληνική λεβεντιά και ψοφοδεής ραγιαδισμός, πτωχή πλην τιμία Ελλάς και φραγκολεβαντινισμός, η «δήλωση» του Kissinger και οι «δεκάρικοι» του Μίκη και του Γλέζου, παρακμιακοί ανεπάγγελτοι βιομήχανοι και κατσαρολάτοι «αγαναχτισμένοι», μπούληδες γόνοι με χωρίστρα και λεχρίτες σανδαλοφόροι, και με τον 24άωρο κατευναστικό, εκτονωτικό αυνανισμό του εθισμένου πολτού στα facebook και στα twitter, ο καιρός κυλάει απολαυστικά και χαυνωτικά, με τους πολιτικούς (τώρα πια) στο απόσπασμα και τους ψηφοφόρους-τηλεθεατές-ιντερνετοπρεζάκηδες στο απυρόβλητο. Όλοι επί των επάλξεων, λοιπόν, να δώσουμε απαντήσεις στα εθνικά διλήμματα. Κανείς δεν περισσεύει. Όλοι μαζί να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας (αν και σε μόνιμη κύρτωση από την 24άωρη ιντερνετική-σοσιαλμηντιακή ποντικοαγκύλωση).

Μνημόνιο ή αντιμνημόνιο; Ευρώ ή δραχμή; Καλύπτρα ή φακιόλιον; Σκαρπίνι ευρωπαϊκό ή σαγιονάρα Μπούφαλο; Μεγάλα διλήμματα, αντιπροσωπευτικά του εθνικού προβλήματος, τα οποία, λαός και ηγεσίες ομού, μηρυκάζουν ευλαβικά. Λάλησε το αδικημένο εκκλησίασμα από την αδεκαρία και φωνάζει  (τώρα πια) «κρίση!», δαχτυλοδείχνοντας ως υπαίτιους τους συνήθεις υπόπτους, υπό τους ήχους των αναπόφευκτων μηντιακών ταρατατζούμ να σιγοντάρουν τη λαϊκή ιδεοληψία. Ο σοφός Λαός, όμως, ο όμορφος και υπέροχος αυτός Λαός που θωπεύεται πατόκορφα από τους πάντες (και το ευχαριστιέται), συνειδητοποιημένος όπως πάντα  και ετοιμοπόλεμος όσο ποτέ, με τις εξίσου ικανές και σοφές ηγεσίες του σε εντυπωσιακή εγρήγορση και έτοιμες να ξεστομίσουν μεγάλες αλήθειες, σχεδιάζει να αναμετρηθεί δυναμικά με τα πραγματικά προβλήματα και να βγει νικητής. Η κοινωνία, σε αξιοπρόσεκτη αφύπνιση και σφύζουσα από υγεία (όπως, άλλωστε, και οι ηγεσίες της), ζητάει λεφτά γιαουρτώνοντας τώρα κάθε (εκλεγμένο από την ίδια) πολιτικό, και ετοιμάζεται, δια των εκλογών, να πάρει την κατάσταση στα χέρια της για να δώσει τις δικές της απαντήσεις που ασφαλώς προοιωνίζονται και δυνατές λύσεις. 

Ο Λαός και οι ηγεσίες του δείχνουν πλέον καθαρά ότι, μέσω των εκλογών, μπορούν να βγάλουν τη χώρα από τον παραδοσιακό ελληνικό ζόφο, από το κλίμα συνολικής και απόλυτης εκμαλάκυνσης, αφού φαίνεται να έχουν καταλάβει καλά τι εστί κρίση. Το ανεμούριον της Ελλάδος δείχνει, τούτη τη φορά, προς τη σωστή κατεύθυνση. Ούριος άνεμος, άνεμος αισιοδοξίας πνέει, επιτέλους, στον ευλογημένο αυτόν τόπο, χαϊδεύοντας αναζωογονητικά τους όρχεις του Έθνους. Το εντερικό σύστημα του Λαού – σε αντίθεση με αυτό του Τράγκα – δουλεύει στην εντέλεια· όθεν και η «κοινή γνώμη» ενεργείται απρόσκοπτα υπό τη διεύθυνση της (κάθε άλλο παρά υποδουλωμένης στο λαϊκό ρεύμα) μπαγκέτας των άξιων ηγεσιών της (που επίσης ενεργούνται άψογα). Η Ελλάς του ALTER (δώστε το ALTER πίσω στο Λαό!) και του MEGA, του Χατζηνικολάου και του Λαζόπουλου, η Ελλάς Μπαμπινιώτηδων και Μητρόπουλων, Μπάμπηδων και Αλέξηδων, Καζάκηδων και Βαρουφάκηδων, η αφυπνισμένη Ελλάς του facebook και του twitter αναμφίβολα ετοιμάζεται, (και) σ’ αυτές τις εκλογές, να γεννήσει εκλεπτυσμένες πολιτικές ευωδίες· ευωδίες τουλάχιστον εφάμιλλες – αν όχι και ανώτερες – αυτών που παράγουν οι δυνατές κενώσεις του Τράγκα. Toodle-oo! 

όλο το άρθρο εδώ

vapsomalliades.blogspot