Η λογική για την Αριστοτέλους

Για το ΚΚΕ δημοκρατία είναι να παίρνει την κρατική επιδότηση χωρίς να δίνει λογαριασμό ή να ανατρέπει διά τραμπουκισμών τις αποφάσεις της πλειοψηφίας.


Το Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης -και όχι ο κ. Γιάννης Μπουτάρης, προσωπικά- αποφάσισε με δημοκρατικό τρόπο να μην παραχωρήσει φέτος την πλατεία Αριστοτέλους στα κόμματα για τις προεκλογικές τους συγκεντρώσεις. Μαζί μ' αυτό, το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε κι άλλα πράγματα, όπως π. χ. να απαγορεύσει «τη δημιουργία κατασκευών, προς εξυπηρέτηση των προεκλογικών αναγκών συνδυασμών και υποψηφίων, σε χώρους ιδιαίτερης ιστορικής σημασίας (Λ. Πύργος, Ροτόντα, Καμάρα, Αξονας Αριστοτέλους κ. λπ.), φυσικού κάλλους, αναψυχής των δημοτών, μνημείων, περιβάλλοντες τις εκκλησίες χώρους, σχολεία, νοσοκομεία, οίκους ευγηρίας, βρεφονηπιακούς σταθμούς κ. λπ.» ή τη «χρήση αυτοκόλλητων, χρωστικών ουσιών και σπρέι για αναγραφή συνθημάτων σε τοίχους, κολόνες, κάδους απορριμμάτων, στο οδόστρωμα ή πεζοδρόμια καθώς και τη ρίψη φέιγ βολάν.»


Δεν θα κρίνουμε αν οι αποφάσεις τους είναι καλές ή κακές· πόλη τους είναι και οι δημότες της Θεσσαλονίκης αποφασίζουν. Αν κάποιος -εντός ή εκτός Θεσσαλονίκης- έχει αντίρρηση, πάει στα δικαστήρια και μπορεί πιθανώς να ανατρέψει την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της συμπρωτεύουσας.
Για το ΚΚΕ, όμως, δημοκρατία είναι να παίρνει την κρατική επιδότηση χωρίς να δίνει λογαριασμό ή να ανατρέπει διά τραμπουκισμών τις αποφάσεις της πλειοψηφίας. Ετσι το κόμμα (ένα είναι...) αποφάσισε να προσβάλει τις αποφάσεις των δημοτών της Θεσσαλονίκης.


Ακολουθώντας τη γνωστή αντιδημοκρατική πρακτική, το ΚΚΕ εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία: 1) Ξεκινά με τη σοβιετική παράδοση του «κι εσείς γιατί βασανίζετε τους μαύρους;»: «η Θεσσαλονίκη έχει πολλά και σοβαρά προβλήματα που διογκώνονται και οφείλονται και στην πολιτική του κεντρικού κράτους (ελέω Καλλικράτη) αλλά και στην πολιτική της δημοτικής πλειοψηφίας του κ. Μπουτάρη...». 2) Περνά στη γνωστή ρωμαίικη πρακτική του «έλα μωρέ! Αυτό είναι το πρόβλημα τώρα;»: «τα προβλήματα των κατοίκων της είναι η φτώχεια, η ανεργία, η ανασφάλεια και η εξαθλίωση και όχι οι συγκεντρώσεις στην πλατεία Αριστοτέλους». 3) Καταλήγει στη γνωστή κομμουνιστική συνωμοσιολογία: «Η απαγόρευση των συγκεντρώσεων προετοιμάζει το κλίμα γενικότερων απαγορεύσεων και καταστολής...».
Ολα τα παραπάνω θα ήταν μια αριστερή γραφικότητα και καθ’ όλα νόμιμη. Στην αστική δημοκρατία όλοι μπορούν να λένε το κοντό και το μακρύ τους χωρίς νομικές επιπτώσεις. Απλώς κρίνονται από τους πολίτες και υπερψηφίζονται ή καταψηφίζονται. Ομως το κόμμα (ένα είναι το κόμμα· τουλάχιστον από άποψη γραφικότητας) πάει παραπέρα: «Σε κάθε περίπτωση», γράφει η ανακοίνωση, «το ΚΚΕ δεν βάζει τα λαϊκά δικαιώματα στην κρίση καμιάς κυβέρνησης και κανενός δημάρχου». Εδώ, όμως, μπαίνει ένα ερώτημα για τα γεροντοπαλίκαρα και τις γεροντοκόρες του Περισσού: ποιος τους έδωσε την αποκλειστική αντιπροσωπεία των λαϊκών δικαιωμάτων; Γι’ αυτόν τον λόγο δεν κάνουμε εκλογές; Γι’ αυτό δεν ορίζουμε κυβέρνηση ή δήμαρχο; «Η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη με ομιλήτρια τη γ. γ. της Κ. Ε. του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, ΘΑ ΓΙΝΕΙ στις 30 Απρίλη στις 20.30 στην ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ». Τα κεφαλαία είναι του κόμματος, ίσως για να τονιστεί η πίστη του ΚΚΕ στη δημοκρατία και ο σεβασμός του στις αποφάσεις του λαού της Θεσσαλονίκης.
medium.gr