Εδώ σε θέλω κάβουρα: ΔΝΤ -"Κουρέψτε τα δάνεια των νοικοκυριών για να έρθει η ανάκαμψη"

Το ΔΝΤ ξαναχτυπά ...αριστερά! 


Σε λιγότερο από έναν μήνα από την δημοσιοποίηση έκθεσης που προέβλεπε/πρότεινε μέχρι τέλος Ιουνίου, καθιέρωση Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος στη χώρα μας έναντι των "σκόρπιων και άστοχων" επιδομάτων ως επείγον διαρθρωτικό μέτρο ( δες εδώ ), έρχεται τώρα να προτείνει και κούρεμα των ιδιωτικών δανείων ως μέτρο ανάκαμψης: 
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Ημερησίας, το ΔΝΤ προτείνει το μέτρο γενικώς για όλες τις χώρες που αντιμετωπίζουν την κρίση  "σε μελέτη του για τη σχέση ιδιωτικού χρέους, ενυπόθηκων δανείων, τιμών κατοικιών και οικονομικής δραστηριότητας και δημοσιοποιήθηκε τη Μ. Τρίτη".
Ειδικά για την Ελλάδα:
 Ο κ. Λιχ, που θεωρείται ο ειδικός του ΔΝΤ στον τομέα αυτό, ρωτήθηκε εάν βλέπει την ανάγκη "κουρέματος" των στεγαστικών δανείων και στην ΕΛλάδα, όπου χιλιάδες άνθρωποι αδυνατούν να πληρώσουν τις δόσεις τους.
Ο αξιωματούχος του Ταμείου απέφυγε να απαντήσει στο ερώτημα, διότι η έκθεση αφορά όλο τον κόσμο και όχι ειδικά τη χώρα μας, αλλά πηγές εκτός του ΔΝΤ τόνισαν ότι το "κούρεμα" μπορεί να καταστεί αναγκαίο για να εξυπηρετηθεί η ανάπτυξη, χωρίς την οποία δεν θα είναι βιώσιμο το χρέος.
Τι συμβαίνει ακριβώς; 
Πως γίνεται τις πιο τολμηρές ιδέες που ακόμη και η αριστερά υπερασπίζεται "οιονεί", με δισταγμούς και επίδειξη αχρείαστης πολιτικής ορθότητας (  "είναι αυτό αριστερό;" ), να έρχεται με φόρα το "κατοχικό" ΔΝΤ να τις προωθήσει; 
Κάτι συμβαίνει εδώ...
Κι αυτό προφανώς - για την κοινή λογική - δεν είναι οι κρυφές επιδιώξεις των "σφαγέων των λαών" αλλά η πιθανή κυριαρχία πιο "σοσιαλδημοκρατικών" ή τέλος πάντων εκλογικευμένων προσεγγίσεων στον διεθνή οργανισμό ( που οι Πράσινοι ζητούσαν καιρό τώρα το ξαναφτιάξιμό του από την αρχή ) στη θέση των φονταμενταλιστών της "ελεύθερης" αγοράς. Ίσως και μια σύγκλιση των απόψεων, αφού η διεθνής κρίση δεν επιτρέπει μια απλοϊκή ανάγνωση δύο αντίπαλων στρατευμάτων ( όπως πάσχει να επιβεβαιώσει η παρακμασμένη αριστερά ) αλλά την σοβαρή μελέτη μιας πολύπλοκης και πολυδιάστατης κατάστασης, πρωτόγνωρης και για τους αντιπάλους αλλά και για τους υπερασπιστές του παγκοσμιοποιημένου χρηματοπιστωτικού συστήματος ή της λεγόμενης "αγοράς".
Είναι λοιπόν ώρα για μελέτη και προτάσεις. 
................................................................................................
Οι εχθροί και οι φίλοι δεν είναι σαφείς, ούτε μπορούμε να τους μαντέψουμε εξ αρχής βάσει των σκονισμένων μας ιερών βιβλίων ( των οποίων οι συγγραφείς δεν είναι εδώ για να μας βοηθήσουν ). 
Τι χρειάζεται; 
Δημοκρατία, διαβούλευση, προτάσεις, συναινέσεις, εφαρμογή με συμμαχίες και συνεργασίες -όχι και τόσο αυτονόητες.
Τι κάνουμε στην Ελλάδα; 
Χώνουμε το κεφάλι στην άμμο ως στρουθοκάμηλοι, αγνοούμε τα μηνύματα και τις μελέτες, χωριζόμαστε στις γνωστές δυο παρατάξεις που πια ακόμη και οι "φανέλλες" τους έχουν ξεθωριάσει και συνεχίζουμε τον εμφύλιο ( που η ανοησία μας ένθεν κακείθεν ξεκίνησε το ΄46 ). 
Προδότες εναντίον ελληναράδων, αριστεροδεξιοί πατριώτες εναντίον ευρωπαίων γερμανοτσολιάδων και ντόπιων Τσολάκογλου κλπ κλπ Όψεις υπανάπτυξης...
Κι αυτή η ιστορία αναπαράγει απλά την επιρροή του πελατειακού συστήματος, οφελεί τα κόμματα διαμαρτυρίας ( όλα σχεδόν τέτοια είναι αυτήν την στιγμή... ) και σταματά κάθε απόπειρα απροκατάληπτου διαλόγου με επίδικο τις λύσεις και την ανάκαμψη.
Όμηροι του κομματικού καυγά, πελάτες υποχρεωτικά... 
Την ίδια ώρα, που όλα σχεδόν τα ευρωπαϊκά κόμματα έχουν ομάδες μελέτης για την Ελλάδα με προχωρημένες επεξεργασίες και το ίδιο κάνουν διάφορες δεξαμενές σκέψης ή όμιλοι παρέμβασης - ακόμη και το ΔΝΤ... Και μας επισκέπτονται αναζητώντας συνομιλητές, όπως έκανε ο Κον Μπεντίτ από τους Πράσινους ή ο Φερχόφσταλ από τους Ελεύθερους Δημοκράτες ή η εναλλακτική τρόικα των σοσιαδημοκρατών.
Ποιο λοιπόν είναι το επίδικο των εκλογών; 
Πόσοι θα διαμαρτυρηθούν με τον Καμμένο ή τον Κουβέλη; Πόση επιδότηση θα πιάσει ο "αντισυστημικός" ΣΥΡΙΖΑ ή το ΚΚΕ για να πληρώσουν τους υπαλλήλους τους; Αν θα πείσει ο Σαμαράς ή ο Βενιζέλος ότι κατά βάθος είναι και αυτοί αντιμνημονιακοί αλλά ..."ηναγκάσθησαν";
Ή πότε επιτέλους θα συζητήσουμε και θα εφαρμόσουμε τις λύσεις που θα μας βγάλουν από την τρύπα της χρεοκοπίας και της πελατειακής αφαίμαξης του όποιου παραγόμενου πλούτου; Και κυρίως πότε θα εφαρμόσουμε αλλαγή προτύπου οικονομικής, περιβαλλοντικής και πολιτιστικής στάσης. Και πως. Με ποιους στην διαχείριση, με ποιες διαδικασίες κοινωνικού ελέγχου.
Ποιος θα απαντήσει σήμερα στο ΔΝΤ;
Αυτήν την επαφή με την πραγματικότητα μόνο άνθρωποι εκτός του πολιτικού κατεστημένου μπορούν να την πραγματοποιήσουν. Και κόμματα δημοκρατικά - μήτε κληρονομικά, μήτε αρχηγικά. Αυτούς και αυτά αναζητούμε.Κάποιους που να μπορούν να συζητήσουν με την ΕΕ και με το ΔΝΤ -και με τον διάολο τον ίδιο-, αρκεί να βρουν τις λύσεις και κυρίως το πως εφαρμόζονται οι απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές, χωρίς άλλες βίαιες προσαρμογές, νέκρωση της οικονομίας και "οριζόντια μέτρα" επί δικαίων και αδίκων.
Γιώργος Παπασπυρόπουλος  /aristeristrouthokamilos.blogspot