77

Οι Έλληνες στην Αμυγδαλέζα, κουνώντας ελληνικές σημαίες και κραυγάζοντας ρατσιστικά συνθήματα με άλλοθι την υπάρχουσα υποβάθμιση της περιοχής τους, (δεν βλέπω να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την ποιότητα της καθημερινότητάς τους), απειλούν κι διατείνονται ότι σαν καλοί χριστιανοί δεν θα αφήσουν κανέναν μετανάστη να εισέλθει στην περιοχή τους αφού σκέπτονται σοβαρά κι συνειδητά να τοποθετήσουν νάρκες, να τηρούν με ζέση το κολάσιμο των ιδιώνυμων αδικημάτων κι να κρατούν μακριά τα παιδιά τους από μαυριδερούς αλλοδαπούς που μυρίζουν μπαχάρια κι απλυσιά απ’ το μισερό Πακιστάν.


Υπενθυμίζω στους παραπάνω Ελληναράδες ότι εχθές αυτοκτόνησε ένας 77χρονος φαρμακοποιός στην πλατεία Συντάγματος εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, της ψυχολογικής ανημπόριας κι των προσωπικών προβλημάτων που είχε· να σχολιάσω ότι το ιδιόχειρο σημείωμα που άφησε μετά το απονενοημένο διάβημα, απευθυνόταν στους νέους που υποτίθεται κρατούν το κλειδί του ριζοσπαστισμού, της αμφιβολίας κι της αμφισβήτησης. Εμμέσως πλην σαφώς ο αυτόχειρας στοχάζεται για την απουσία θάρρους κι πρωτοβουλίας από την πλειοψηφoύσα νεολαία, θλίβεται για την απουσία ουσιαστικής πραγμάτωσης κι δίνει τέλος στη ζωή του.


Θέλω να επιμείνω στις δύο προαναφερθείσες εικόνες: στην πρώτη πρωταγωνιστεί η προκατάληψη κι η υποκρισία των εύθικτων πολιτών που κοκκινίζουν στην θέαση ενός μπουρδέλου ή μιας τρανς στα εκατό μέτρα ασχέτως αν γαμιούνται ανερυθρίαστα κι απενοχοποιημένα ή πληρώνουν χωρίς ασφάλιση τον μαύρο παρία για να φτιάξει τα πλακάκια της οικοδομής κι στην δεύτερη αναδύεται η αδιαφορία κι η παντελής έλλειψη αλληλεγγύης από την ίδια αυτιστική κοινωνία που φωνάζει για τα χαμένα κι πολύτιμα επιδόματα, που πλημμυρίζει τον δρόμο όσον αφορά την τσέπη του, που προπαγανδίζει καταστροφολογία κι ψευδοαναρχικές κορόνες.


Δυστυχώς η φωτογραφική διελκυστίνδα μου θυμίζει τους εξευτελισμένους Γερμανούς κι τους όρους της Συνθήκης των Βερσαλλιών· το πλήθος ταλαιπωρημένο κι πικραμένο, υιοθετεί τις απόψεις του λαϊκιστή Χίτλερ που υπόσχεται πολλά κι πράττει θηριωδίες στο όνομα της καθαρότητας της φυλής κι εξάλειψης της σιωνιστικής πλέμπας, έχοντας συνένοχο κι έμπλεο συγκατάνευσης όλο σχεδόν τον γερμανικό λαό κι τους συμμάχους του. Στην Ελλάδα του 2012 τα πράγματα παραμένουν στον αντίποδα του απελπισμένου παππού: μία χώρα που ασφυκτιά στον εμφυλιακό της ρόγχο, δουλοπρεπής, απούσα απ’ το δημοκρατικό ήθος, κακομαθημένη με αναρχοφασιστικά στερεότυπα κι άκρατη ανοησία· κουτοπόνηρη και πολύ μόνη.
theelfatbay.net