Αν και υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην σχολιάσω το θέμα Βαξεβάνη, το μικρόβιο της λογικής χτύπησε κόκκινο την προϊούσα νεύρωση που με διέπει, δίνοντάς μου ώθηση να χρησιμοποιήσω την πένα βετεράνου που επέστρεψε απ’την Κορέα υμνώντας την αστερόεσσα, κόβοντας με ηδονή το γρασίδι, με το τρανζιστοράκι να παίζει σαχλά τραγούδια, μνημονεύοντας τον 14ο Αρχιδικαστή των ΗΠΑ ο οποίος διακήρυξε αντισυνταγματικό τον φυλετικό διαχωρισμό στα σχολεία, κοντολογίς γράφοντας κατά τα ειωθότα με χαριτωμένες πινελιές ανθρωπιστικού οίστρου, προτρέποντας για κυνήγι μαγισσών και κομμουνιστικό κίνδυνο, ασχέτως αν η διανοητική υγεία προσκρούει σε ατραπούς που εξαφανίζουν το όποιο επιχείρημα με αιμομικτικά αταβιστικά συμπλέγματα ασθενούς πεταλούδας λίγο πριν το τέλος της σύντομης ζωής της.
Ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης δημοσίευσε στο HOT DOC (περιοδικό για 35χρονα με ψυχολογία Πολ Ποτ, στάσιμα στο φροϋδικό πρωκτικό στάδιο ωστόσο) την περιβόητη λίστα Λανγκάρντ με ονόματα από το
αστικό τοπίο του ελληνικού jet set, το οποίο φορώντας χιτώνα ποδήρη, φλερτάρει με τις ελβετικές άλπεις και τα εκατομμύρια ευρώ που φοροδιαφεύγουν πανταχόθεν, χρίζοντας εαυτόν ως μάχιμο ανταποκριτή του συστημικού ζόφου, αναρτώντας στα κοινωνικά δίκτυα ότι οι τρισκατάρατοι μπάτσοι τον συλλαμβάνουν στο σπίτι του, προτρέποντας τα σμήνη του αντικαπιταλιστικού αγώνα να διαδώσουν το μήνυμα, δεδομένου ότι ο νόμος εφαρμόζεται κατά το δοκούν, προτάσσοντας τον αυτοερωτισμό ως έρεισμα για να χυθούν τα ένστικτα στα βρόμικα πατώματα, επιμένοντας με χαρωπό πανικό για την χαρά της δημοσίευσης.
Πρέπει να καταστήσω σαφές το εξής: διαχειρίζομαι τις πληροφορίες του εν λόγω δημοσιογράφου με εξαιρετική δυσπιστία (του το έχω γράψει, εξάλλου), καθώς τον εντάσσω στο παρακάτω μοτίβο, αποφεύγοντας τα πάτσγουορκ διότι είμαι ξινή και ελιτίστρια αδερφή. Θεωρώ ότι ο επαρχιωτισμός του ιδίου μπολιάζεται με επιτυχία στο αριστερίστικο προφίλ του, γνωρίζοντας ότι στην αρένα περιμένουν τζόβενα με αυταπάτες αναρχοφασιστικής κυριαρχίας, πικραμένοι αγανακτισμένοι που δεν είδαν ελικόπτερα να φυγαδεύουν δωσίλογους και ρουφιάνους, ηθοποιοί που του κρατούν το χέρι με αυτόνομη ορμή σισύφειας ευτυχίας, παρίες που διοργανώνουν συναυλίες συμπαράστασης κι αλληλεγγύης με σουβλάκια στην είσοδο και μπόλικη οβομαλτίνη κνίτη· ο ίδιος το εκμεταλλεύεται με απόλυτη επιτυχία με αποκορύφωμα τον Γέροντα Παστίτσιο, τον οικονομολόγο της πλατείας Συντάγματος Καζάκη σε δροσερές ομιλίες και τις μουρλοκακομοίρες ακτιβίστριες που μιλάνε για Χούντα, εναλλάσσοντας εξοργισμένες φάτσες για το αυταπόδεικτο.
Δυστυχώς, η ευπιστία για τα χειροκροτήματα της αντάρτικης ιδιοσυγκρασίας κι η αδυναμία ταξινόμησης της λογικής, η ψευδαίσθηση της απόλυτης γνώσης κι η θλιβερή φιλολογία του βαλκανικού αναγλύφου που μπερδεύει την Δημοκρατία με την διάθλαση της μαρξιστικής έννοιας όσον αφορά την Ιστορία και το συνεχές αυτής, οδηγούν τα πράγματα σε αδιέξοδο, με φωνές και βέλη λεξιλογικών υπερβολών, ποζάτης άρνησης με λίγα γραμμάρια τσιτατολογικής στάχτης και ψευδοφιλοσοφικών στοχασμών, ωθώντας το ποίμνιο σε ονειρώξεις μιας ευφάνταστης τελειότητας γενεαλογικής πίστης στην αντιαστική χρόνια διελκυστίνδα (το απόλυτο άλλοθι), ξεχνώντας ότι τα πρόβατα δεν έχουν φύλο, πόσω μάλλον ένα αισθητικό μοντέλο ελευθερίας, χαράς και δημιουργικότητας. Ο Κώστας Βαξεβάνης ποτίζει τα αμνοερίφια με νηφάλια μέθη. Προσωπικά δεν του βγάζω το καπέλο αλλά την γλώσσα.
theelfatbay.net
0 βγηκαν μπροστα:
Δημοσίευση σχολίου