«Αριάδνη», η συντεχνιακή γραφειοκράτισσα…

Για μια χώρα στην οποία η γραφειοκρατία και η αδιαφάνεια κυριαρχούν, αποτελεί ασφαλώς μια πρωτότυπη, αν και αμφίβολης αποτελεσματικότητας, λύση να επιστρατευθεί η πρώτη στη μάχη κατά της δεύτερης. 
Μόνο στην Ελλάδα, στη χώρα η οποία κατέρρευσε υπό το βάρος του πελατειακού κράτους και της γενικευμένης αδιαφάνειας, θα μπορούσε κανείς να αντισταθμίσει την ανεπάρκεια των ασφαλιστικών αρχών να ελέγξουν τη διαδικασία χορήγησης συντάξεων, προσφεύγοντας στους πλέον γνώριμους συνοδοιπόρους αυτού του κράτους: τη γραφειοκρατία και τις συντεχνίες. 
Σήμερα, μία ημέρα μετά την ανακοίνωση ότι «δικαιούχοι» σε περισσότερες από 90.000 κύριες και επικουρικές συντάξεις δεν προσήλθαν για να απογραφούν από το ΙΚΑ και τα λοιπά ταμεία, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται εύλογα ερωτήματα σχετικά με την ύπαρξή τους, ο υπουργός Εργασίας, Ι. Βρούτσης, ανακοινώνει την έναρξη εφαρμογής, από την 1η.1.2013, της επιχείρησης «Αριάδνη». 
Μιας επιχείρησης η οποία θα
καθιστά αναγκαστική τη σύνταξη συμβολαιογραφικών πράξεων σε περιπτώσεις γάμων, διαζυγίων, θανάτων και συμφώνων συμβίωσης, και ελπίζεται ότι θα βοηθήσει στην πάταξη φαινομένων εξασφάλισης συντάξεων «μαϊμού» ή άλλων παραβατικών συμπεριφορών έναντι του κράτους.

Την ίδια ώρα που ένα από τα περίφημα 89 προαπαιτούμενα της τρόικας για την αποδέσμευση της δόσης των 31,5 δισ. ευρώ είναι η κατάργηση της παρουσίας δικηγόρου σε συμβολαιογραφικές πράξεις, το κράτος θεσμοθετεί την υποχρεωτική προσφυγή σε συμβολαιογράφους για μια δουλειά που ήδη κάνουν τα ληξιαρχεία και θα μπορούσαν κάλλιστα να κάνουν ακόμη και τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ)… 
Με άλλα λόγια, στη μάχη κατά της αδιαφάνειας «επιστρατεύεται» ένα από τα λεγόμενα «κλειστά επαγγέλματα», ώστε να υποκατασταθούν κρατικές δομές που φάνηκαν, αν μη τι άλλο, αναποτελεσματικές ως προς τον σκοπό αυτό. 
Ταυτόχρονα, δημιουργείται επιπρόσθετη γραφειοκρατία για τους πολίτες που επιθυμούν να παντρευτούν, να χωρίσουν ή ακόμη και να πεθάνουν…, καθώς πλέον θα πρέπει να προστρέξουν στον «ιδιώτη» συμβολαιογράφο για να καλύψουν την αναποτελεσματικότητα της κρατικής μηχανής… 
Αν έτσι αντιλαμβάνονται οι κυβερνώντες την «απελευθέρωση αγορών και επαγγελμάτων», έχουν μάλλον παρεξηγήσει τους όρους και τις έννοιες… 
Αν ο κ. Βρούτσης ή ο κ. Ρ. Σπυρόπουλος του ΙΚΑ δεν εμπιστεύονται τους ελεγκτικούς μηχανισμούς που έχουν στη διάθεσή τους, δεν έχουν να κάνουν τίποτε άλλο παρά να τους αναβαθμίσουν, υιοθετώντας τα σύγχρονα πλεονεκτήματα της πληροφορικής, αλλά και να διώξουν ποινικά όσους εμπλέκονται στο φαινόμενο των «μαϊμού» συντάξεων, είτε αυτοί είναι απλοί «δικαιούχοι», είτε είναι μέλη κυκλωμάτων επίορκων δημόσιων λειτουργών… 
Τουλάχιστον, ας μας εξηγήσουν, όσοι επινόησαν αυτόν τον νέο «θεσμό», πώς θα αντιμετωπίζονται περιπτώσεις αποθανόντων συνταξιούχων οι οποίοι δεν έχουν συγγενείς. 
Ποιος θα πηγαίνει στον συμβολαιογράφο για να κάνει τη σχετική δήλωση και πώς θα ειδοποιούνται οι αρμόδιες υπηρεσίες για να διακόψουν τη χορήγηση της σύνταξης; 
Αντίστοιχα, πώς θα «αντιστρέφονται» πράξεις που αφορούν σε γάμους ή διαζύγια; Με νέες συμβολαιογραφικές πράξεις και επιπρόσθετη γραφειοκρατία πέραν της υπάρχουσας; 
Τουλάχιστον, ας μας πουν ποια θα είναι η «τύχη» όσων, διαπιστωμένα, είτε λάμβαναν παρανόμως συντάξεις, είτε συμμετείχαν σε κυκλώματα που λυμαίνονταν τον χώρο. 
Θα παραμείνουν οι άνθρωποι αυτοί στις υπηρεσίες του ΙΚΑ ή των τυχόν εμπλεκόμενων τραπεζών; Θα διεκδικήσει το κράτος τα κλεμμένα χρήματα των φορολογουμένων; 
Όπως και να έχει αυτή η υπόθεση, για την οποία αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι επίσημες ανακοινώσεις, αν μη τι άλλο είναι πρωτότυπη και ασφαλώς ιδιαίτερα ελληνική… 
Ας μην απορούμε, όμως, μετά για το πώς οδηγηθήκαμε στη χρεοκοπία… 
του Ν.Γ. Δρόσου/euro2day.gr