Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ " ΟΧΙ " ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ

Το " οχι " το αγαπησα πολυ , μικρος. Τοτε που διερευνουσα τα ορια μου και τη δυναμη μου στο οικογενειακο η το φιλικο ακομη και στο σχολικο περιβαλλον. Το αγαπησα πολυ τοτε , γιατι μου εδινε την αισθηση δυναμης και ανεξαρτησιας που στην πραγματικοτητα δεν ειχα , αλλα πεθυμουσα πολυ ναχω...

Στο σχολειο , το " οχι " μπλεχτηκε με το μαθημα της Ιστοριας , εφυγε εν μερει απο το προσωπικο στιβο και πηγε στον εθνικο...Το ιστορικο " οχι " εχει μια απιθανη γοητεια για τους μαθητες...Ειναι αυτο κυριως που στερεωνει ολον αυτον το φανατισμο στο " οχι " που σημερα βλεπω να εκφραζουν παρα πολλοι συμπολιτες μου...Το σχολειο και το μαθημα της Ιστοριας κανουν καταπληκτικη δουλεια πανω σ' αυτο...Υπεροχη η αισθηση να φαντασιωνεσαι την  πατριδα σου και τους συμπατριωτες σου ως το ...κατι αλλο σε γενναιοτητα , δυναμη , σθενος , πατριωτικη αγαπη...Στο σχολειο δεν
τονιζεται συνηθως αν αυτα τα " οχι " απεδωσαν κατι , οτιδηποτε...Το δε " ναι " κρυβεται επιμελως ντροπιασμενο ως ενδειξη δειλιας , φοβου η και σκοπιμοτητας...Αυτη η φοβερη λεξη " νενεκος " , του εχει δωσει την τελειωτικη βολη , και δεν ξερω αν  θα μπορεσει ποτε να διεκδικησει τα δικια του...Το " οχι " αποπνεει λεβεντια , κατα τη γενικη αντιληψη , το " ναι " ξεψυχη οπισθοχωρηση...

Η σχεση μου με αυτο το γενναιο ιστορικο " οχι " περασε απο ενα αληθινο δραμα μεσα μου στη διαρκεια της κρισης και ακομη συνεχιζεται... Μοιαζει λιγο αστειο αυτο αλλα ειναι μια αληθινη εμπειρια που υποχρεωθηκα να περασω...Τα εμφυτα εργαλεια μου με τα οποια προσπαθησα να αφομοιωσω την κριση , οπως ειναι η κριτικη ικανοτητα , ο ρεαλισμος , το ξεθολωμα απο τα ιστορικα σχολικα συννεφα, αρχισαν να " ξεβαφουν' σιγα σιγα και σταδιακα την αιγλη του " οχι " ...Ειδα το " οχι " να παιζεται ως δυνατο χαρτι απο πολιτικους και πολιτες...Ειδα τις ακροτητες και τους παραλογισμους του...Το ειδα συχνοτατα τοσο κουφιο κι επιδειξιομανες που οργιστηκα...Ειδα κυριως την πορεια του σε  εντελως φαντασιοπληκτα πεδια " μαχων " και " νικων " , οσπου το " οχι " αποκαθηλωθηκε μεσα μου ως η μονη δυνατη , εφικτη και αληθινα γενναια απαντηση σε ολο αυτο το ζορι που υποβαλλομαστε ολοι...

Ετσι ξεπηδησε αυτο που εγω λεω το " γενναιο ναι " . Στην πολυ δυσκολη φαση που διανυουμε το " ναι " ξεπηδησε με μεγαλες αξιωσεις λεβεντιας ...Τολμω να πω με μεγαλυτερες αξιωσεις λεβεντιας απο το παλιο ιστορικο " οχι " που ηξερα...Αυτο το ιστορικο " οχι " που ξεπηδαει αυθορμητα στον Ελληνα ,  χωρις κανενα κριτικο ελεγχο , στηριγμενο γερα στη γνωστη ελληνικη διαπαιδαγωγηση...Το σημερινο " ναι " αντιθετα γιεννιεται περιπου με  πνευματικες ωδινες τοκετου...Αργα αργα , με πολυ κοπο , γεννιεται ενα διαφορετικο σημειο αναφορας που βασιζεται σε εντελως νεα στοιχεια , σε εντελως νεες συνθηκες , σε απολυτως καινουργιες λογικες που δεν καλυπτονται πια απο το ιστορικο παρελθον μας...

Εχω την εντυπωση οτι η νεα εποχη , η αλλαγη , το καινουργιο , ο καλυτερος κοσμος δεν θαχει πια αφετηρια του το καθετο και κατηγορηματικο παλιο ιστοριικο " οχι " ...Ερχεται το " ναι " με εντελως ανανεωμενες και απροβλεπτες θεραπευτικες ιδιοτητες να γειανει πληγες και χασματα που τα παλια " οχι " , υπο πολυ διαφορετικες συνθηκες , εκαναν σχεδον χαοτικα...
Ελπιζω κι ευχομαι η εποχη του ευγενους " ναι " ναχει ηδη ξεμυτισει...Παρ' ολο που η γενικη εικονα δεν επιβεβαιωνει ακομη κατι τετοιο...
 ORESTIS / planus.pblogs.gr